به گزارش طبنا ( خبرگزاری سلامت) از دیلیمیل، آنچه که موجب میشود، پشهها به سراغ برخی از افراد بروند، وجود ریزاندامگان همزیست(میکروبیوم)های موجود روی پوستشان است. میکروبیومها در واقع تمام باکتریها، قارچها و دیگر میکروبهایی هستند که در پوست انسان زندگی میکنند. هر یک سانتیمتر مکعب از پوست ما، حاوی ۱ میلیون باکتری از صدها گونه باکتری است. بویی که این میکروبیومها تولید میکنند و از طریق منافذ پوست و فولیکولهای موهایمان منتشر میشود، به پشهها میگوید که چه مزهای خواهیم داشت. به عبارت دیگر پشهها افراد را به دلیل بوی عرقشان و بیولوژی درونیشان انتخاب نمیکنند، بلکه به دنبال ریزاندامگان همزیستی هستند که روی پوستشان قرار دارد.
ترکیب میکروبیومهای پوستمان به محل زندگی و نوع غذای مصرفیمان وابسته است و تقریبا با هر چیزی که در تماس باشیم، نوع جدیدی از این میکربیومها وارد پوستمان میشوند. البته تنوع ژنتیکیمان هم در مورد چگونگی میزبانی ما از میکروبیومهای مختلف تاثیر میگذارد. مثلا بدن ما ممکن است به طور ژنتیکی نوعی پروتئین تولید کند که از رشد برخی میکروبها، روی پوستمان ممانعت کند یا بدن فردی بیش از حد عرق کرده یا چرب باشد و این موضوع در تنوع میکروبیومهای روی پوستش اثر بگذارد. بنابراین باید به یاد داشت که بوی عرق بدن کسی، پشهها را به خود جلب نمیکند، بلکه تنوع میکروبیومی پوست است که پشهها را به خود جذب میکند.
به گزارش طبنا، محققان اکنون میدانند که پشهها براساس بوی باکتریها و میکروبیومهای روی پوست، جذب فرد خاصی میشوند. اما هنوز نمیدانند بوی کدام دسته از میکربیومها برای آنها دوستداشتنیتر است. چنانچه این راز را نیز بفهمند، میتوانند با تغییر ترکیب میکروبیومهای موجود روی پوست، کاری کنند که دیگر کسی خوراک اشتهاآور پشهها نشود.
مترجم: نادیا زکالوند
نظر شما